مطالعات آب

آب‌شناسی یا هیدرولوژی علمی است که در مورد پیدایش، چرخش و توزیع آب در طبیعت، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، واکنش‌های آب در محیط و ارتباط آن با موجودات زنده بحث می‌کند. این علم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که آب یک منبع حیاتی و استراتژیک است که بر تمام جنبه‌های توسعه پایدار، اقتصاد، سلامت، امنیت و فرهنگ تأثیر دارد.
آب‌شناسی به ما کمک می‌کند تا بتوانیم منابع آب را به صورت بهینه و مسئولانه مدیریت کنیم، راه‌حل‌های علمی برای حل مشکلات ناشی از کمبود، آلودگی، سیل، خشکسالی و تغییر اقلیم ارائه دهیم، پدافندهای طبیعی را حفظ و تقویت کنیم، سلامت اکوسیستم‌های آبزی را تأمین کنیم و به حفاظت از تنوع زیستی و منافع عمومی کمک کنیم.
آب‌شناسان با استفاده از روش‌های تجربی، نظری و عددی داده‌های مختلف را جمع‌آوری، تحلیل و مدل‌سازی می‌کنند تا پدیده‌های هیدرولوژیک را شناسایی، پاسخگو و پروژه کنند. آب‌شناسان همچنین با سایر رشته‌های علوم زمین، علوم اجتماعی، علوم پزشکی، علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات همکاری دارند تا به سؤالات پژوهشی پاسخ دهند.
آب‌شناسی يكی از شاخص های كيفی محيط زيست است كه نشان دهنده سطح سالميت يك منطقه است. كيفيت آب تحت تأثير فعاليت های بشری و عوامل طبيعی قرار دارد. برخی از عوامل كيفي آب عبارتند از: دما، pH، رسانايی الكتريكی، اكسيژن محلول، جامدات محلول، جامدات معلق، نيتروژن، فسفر، فلزات سنگين، باكتری‌ها و سموم. كاهش كيفيت آب منجر به كاهش كارآيی منابع آب برای نيازهای شرب، صنعت، كشاورزی و حفاظت از حيات وحش می شود. بدين ترتيب، نظارت بر كيفيت آب و اجرای استانداردها و قوانين محافظت از منابع آب لازم است.